Ustası Oluruz Acının

aynalarda eskir ama ölmezler
kalbinin aynasıdır o gözlerin
--değil mi--
bir demli çay daha içermisin
ne çok yağmur yağıyor demi...

birgün pazarlıklar bozulur, elde
kalan anı sahibine geri verilmez
--yazılır--
neyse havadan sudan konuşalım
ne çok göçmen kuşları demi...

en işlek saatinde çarşının bir yerinde
ansızın
yetim bir çocuğun yalnızlığı tutar ya
içimizi
yüzümüzde yaralı maral üzüntüsü...
üzerimizde güneşin acelesi yoktur

öpüşmek yasaktır' levası asılı
heryerde
ardı ardına sıgara içmek gerek
o zaman
kadim ellerinle tut ellerimden
caddelerinde yüreğimi gezdir

artık ustasın kaşlarını çatmanın
ustasındır denizlerin dalgasının
--değil mi--