Üstelik Eylül'ü Suçlayacağım

Sana söyleyemediklerim hatta,
küçük yalanlarım da var........ Kabul.
Mesela,
seni sevdiğimi, son yirmi dört saattir söyleyemedim.
Yalanları es geçeceğim ki;
onlar masum.


Bu gece ikimizi de bitirebilirsin,
tutuşturabilirsin kanatlarıma ıvır zıvır ve dağınık yanlarımı,
bir güvercin gibi ellerinden bırakabilirsin.




Kararttım şehrin tüm sokak lambalarını,
dün gece hepsini kırdım.
pişman da değilim.
Seni uykuya, dudaklarımı suskuya kilitleyip,
kaçan da bendim
söyledim ya.... Son yaramazlığım.




?Biliyordum tökezleyeceğimi,
tut ki serkeşliğe
say ki çocukluğa verip , ay ve yıldızlarla oyun oynamak istedim.
Görmeliydin.
Önce ay düştü un ufak oldu avuçlarımda,
ipek bir fulardı boynumda rüzgâr,
her yıldız bir rakkase
ben Emirgân'ı hiç böyle görmedim.
Tut ki bir koşu çocukluğuma gidip geldim?




Sen hep kaybetmeye alışmıştın,
bense erken sevinmelerin hüsranlarına.
Beni gecenin bir vakti savunmasızlığımla bırakacağını
üstelik Eylül'ü suçlayacağımı
biliyordum.




Aşk ölümü yendi,
istemiyorum senin karşılığında hayatı.
Mutluluk simsarları onlar ki; düşlerimi ç/aldı, sustu ölüm,
sen ki ; anlamıyorsun beni sevgili.
Hayat küsecekse küssün....