Üstü Kalsın Sende

Yaşattığın acıdan bile bir tat,
Çıkartmaya çalışıyor bu yürek.
Urfa'lıya isot acısı neyse,
Adana kebabı,antep tava gibi,
Acıdan tatlı bir tat var sende...
Sancısız güz olurmu?
Eylül'ün baharı gibi,
Sararıp solmayan,
Hazanda savrulmayan,
O kızgın çatlamış dudaklar ki,
Ateşin santigratına dayanamayan,
Bir haz var sende...
Ve,
Terli bedende inleyen na'meler.
Nalanın göğsünde gözyaşı göleti,
Buharlaşıp uçmak isteyen zevkin sefası.
Renkten renge bürünen kasımpatiler gibi,
Işıldayan süzgün gözler.
Ve,
Ölçülemeyen,
Ortalığı yıkan çığlık debisi.
Ne fayda verir,
Sonuca tesir edermi,
Hangimiz seçilse de bu aşkın sebisi.
Sübyan bir dokunuşmu arıyorsun,
Her acıdan sonra...
Acı hep acı olarak kalsaydı,
Ne işin vardı senin bu ıslak tende...
Ve,
Sen bir alacaklı gibi,
Veresiye defteriyle geldin elinde,
Söyle alamadığın bir tat,
Kaldımı ki artık bende...
Mahçup borçlu gibisin,
Fazla sesin çıkmadığına göre.
Hadi bonkörlüğüm üstümde,
Sen yine de alacağını al,
Bu aşkın üstü kalsın sende...