Üşümeyecektim
Nerde bir özgürlük türküsü söylense
Kamçılanır yüreğim
Alıp götürür beni benden
Yalın ayak yollara düşerim
Ön saflarda yer alır
Haksızlığa diklenirim
Dayanamam
Amansız olur gecelerin gebeliği
Şafağa sarkarken
Şiire çiyler yağar
Mürekkep karası düşler
Yağmur tanelerine saklı
İçim ıslandıkça
Dilime ah düştü
Gün oldu
Aklıma hükümsüz kaldım
Yüreğe yokluğun bindi
Ezilip
B/üzüldüm
Bilirim
Akşamı ayaz olur bu kentin
Zifirisi her rengi saklar koynunda
Bir yosma raks eder
Mavinin üzerinde
Ölümü kuşanır her nefeste
Ve
An oldu
Uzandım
Dokunamadım bir tutam gülüşe
Oysa
Bahar öpecekti avuçlarımdan
İnce belli çay bardağı kadar sıcak
Üşümeyecektim
özgünlüğünde kanat açtım şiire.. yürekten kutlarım...
Yorumunuz için çok teşekkürler Tarık hocam, selam ve saygılar şiir yüreğinize...
oy oy........çok güzeldin şiir