Üşümüşlüklerim

Susamis manzara resimlerinde yitirdim kendimi.
Suskun cami minarelerine kuruldu daragacim.
Ezan okundu mu kapat muzigi!
Yitirmekle yitmek arasinda mekik dokuyorum.
Ve sacma amerikan ayyaslarini okuyorum.
Zevk...
Zamanin eli soguk..
ruhumu oksamakta...

Girtlagimda aci bir ayrilik dumani.
Nefesimde sarmas dolaş akrebi yelkovani.
Guvercinlerin ucusu bile yetmez oldu kimsesiz soluksuzluguma.
Sorular aklimin tavan arasinda;
Cevaplar elimdeki bicak yarasinda.
Aci...
zamanin eli soguk..
bogazimi sıkmakta..

Bogazici diye bi yer var uzaklarda.
Universite tercih kilavuzlarindaki islak satirlardan bahsetmiyorum.
Yirtik bir siir kitabindaki kuru satirlarda ara yalnizligimi.
Ve ben hic yalniz kalamamisimdir aynadaki suretimle. Benligimde beni ürküten suskunluklar var.
Bilmem...
zamanin eli soguk...
cigerimi yakmakta...

Devir susamislik devri: paraya, eşe, işe, guce...
Bin rüya bir dünyaya sığamıyor tabi.
Kapitalin uckuru, modernizmin cukuru yakamizi birakmaz..
Romantik bir fon müziği eşliğinde siyasi sloganlar çalıyor radyolar (radyolar hırsız):
HER YER KARACAAHMET, HER YER DIRILIS!
Ölümden öte devrim mi var?
Sormam..
Zamanin eli soguk...
akilli telefonumda check-in yapmakta..