Üşürken Ellerim
Sensizliğin ikinci baharı
Yapraklar teker teker dökülüyor
Ruhum bedenime sormadan
Birden bire yok oluyor
Sensizliğin ikinci baharı
Güller bir bir soluyor
Yağmurun kokusu birdenbire
Kokunu alıp uzaklara götürüyor
Sensizliğin ikici baharı
Yanan ateş sokağı ısıtıyor
Kalbimin derinlerinde bir fırtına
Bütün şehri ağlatıyor
Sensizliğin ikinci baharı
Tabutunu götürenler zar atıyor
Buralar hiç değişmedi
Ahmet amca yine semaveri yakmaya koyuluyor
Ve işte sensizliğin ikinci baharı
Benim yine son baharım oluyor
Üşürken ellerim
Mezarında yine seni bekliyor...
Sevgili Cemre dörtlük halinde yazılan şiirler kafiyeli olur ve hece vezniyle yazılırsa şiirin tüm güzelliği ortaya çıkar .Bunu bu şiirinde dene
👍👍👍 Harika olmuş valla. Yüreğine sağlık.
guzel demek ısterdım ama cok hafıf kalırdı bu guzel duygular karşısında...
Tebrikler şaire kızım.
Mezar bekleyip ellerin hiç üşümesin.
Yüreğini şiir yazmaya yönelik ateş kaplasın.
Duygu ve düşünceler dimağdan hiç eksik olmasın.
Güzel şiirler yazıp herkesin duygusunu doyurasın.
Sevgilerimle.
Tebrikler..........
😙 bu güzeldi cemre cim kutlarım serbest çalışmaları mutlaka dene👍