Üşüyen Beden Değil

Kalbime neşterle açtığın yaralar hala bekler,
Bir yardım eli uzatılsın,sarılsın diye yol gözler.

Gidenlerin arkasından çok ağlamıştır o gözler,
Yanlış yollardan sapmıştır bilir herkesler.

Dönmeni beklerken haber aldım başkasındaymışsın,
Peki git!üşümüş ellerini bakalım o sarsın.

Yokluğuna inat yaşamaya çalışıyordum ben,
Her zaman aklımdaydın kalbime inat sen.

Belki geleceksin kapıma kadar ağlayacaksın,
Yüzüme bakarak sende benim gibi kahrolacaksın.

Anladım artık dostum' aşk boşmuş kimi zaman,
Sadece kendini avutmakmış belkide bir isyan.

Daha yolun başlangıcındayım elbet taşlara takıllırım,
Yüreğim neşter yemiş bunu da hiç sayarım.

Düşünüyorum da aşk çok mu geldi bize sence?
Yıldızlarda eşlik ediyor bu sessizliğime.

Kış gününde üşümek ayrı bir dert sorma,
Üşüyen beden değil kalbim aslında.

Vedaları geride bıraktım ben maziye karıştırdım,
Sevmeler uzak bana eskiciye sattım.

Tuzaklarla dolu bir saklambaçtı yaşadığım
SENDİN aslında oynadığım;
Elma dersem çık
Armut dersem çıkma,, dediğim



Ebru Çetin İçin Yazılmış Bir Şiirdir..