Üşüyen Hoşçakallar Salıyorum Sana

Umut kartelamı yağmalıyor
Sarının yardımıyla
Koyu kahverenginin her tonu

Hayalin gidiyor her saniye dalımdan
Artık sonbahara sığmıyor yapraklar

Yüzündeki gülüşün yokuşunu
Kapattı gazellerin kızılı
Çıkamadım dizlerime musallat oldu bir sızı

Yorgunluğumun dilinde isyan

Artık aynı yastığa baş koyup
Koynunda yattığım gecelerinde
Şafakları kurumuş kasımpatı

Güneş şubat kırıklarını üzerime serpiyor

Kırbaçlamadan
Kuşlarım baharın arkasından koşuyor

Hasretin havasına
Gözümün suyuna
Hüznümün humusuna
Yalpalayarak düşen cemreyle

Pembe sevgimin eline pençe atıp
İlk defa ben gidiyorum
Kesiği dikiş tutmayan çelik nevruzlara

Dilimin ucundan düşerken
Üşüyen hoşçakallar salıyorum sana

Al zarfın içinden avucuna
Isıt onları alevden nefesinle
Terletip hemen öksürtme
İyi bak veda eden mirasıma