Üşüyen Yürekler

Evin, barkın
Paran batsın
Neye yarar.
Ne dersiniz ağalar?
Sevgi var mı sevgi? Yüreğinde
Sen ondan haber bana, onu söyle
O olmazsa eğer, ruhlar ölüdür
Varlığa hayat verir, çünkü; aşkın dilidir.
O olmazsa üşür, büzüşür sineler,
Say gitsin boşa, onsuz geçen seneler..

Sofranda aşın, yolda yoldaşın,
Evinde eşin,
Ana-baba bir, kavim gardaşın,
Kara gününde
Olur muydu dersin
Olmasaydı sevgi, can evinde...
Varlığa hayat veren, can suyu sevgidir.
Kini, öfkeyi, nefreti bir çırpıda eritir.
Ondadır en olmazların anahtarı
Onunla hayat bulur varlığın; genci, yaşlısı, ihtiyarı...
Onunla beslenir hem, yuvadaki yavru
Tabi ya! Nerden bilecek bunu, o kahpenin gâvuru.
Her şey onunla anlam kazanır,
Asi ruhlar,
Gölgesinde yıkanır...
Güneş gibi,
Su gibi.
Ana gibi,
Yar gibi
Sımsıcak...
Söylen şimdi bana söylen;
"Üşüyen yürekleri,
Kimler sarıp ısıtacak..."



Not: Lütfen tarihe not düşelim. Şehit ve gazilerimizi unutmayalım, unutturmayalım