Üşüyor

üşüyor sensiz,ellerim,kalemim kagıdım
dizeler öksüz kaldı
günümse geceye çoktan karıştı
şimdi ayrılıgın zamanı mıydı
bak,pencereme konan serçe de üşüyor,,,


üşüyor sensiz,ateş bile
ateşe attın beni bile bile
şunu bil ki ,bu can hazır senin için ölmeye
sensiz,duygularım da üşüyor

ha ölüyüm ha diri
sevip saramam ki seni
bu aşk yaban eyledi bana beni
kaç gün oldu,eve ugramaz oldum
sensiz,kapı,pencere,odam da üşüyor

hani çok sevdigin koltuk vardı
beraber almıştık evlilik yıl dönümümüzde
şimdi yok artık,,,,,
var gücümle attım dışarıya
sonra da çakmagı çaktım
mahalleliler geldi ateşe görünce
deli dediler ve gittiler,,,,,,

üşüyor sensiz,herşey tüm eşyalar
bir de seni bana hatırlatmasalar,,,
sensiz anılarım da üşüyor
yaralarım da,,,,,,,,,,