Üşüyor Ruhum Sana/2

İçimi yiyen bir sessizlik
Yankılanıyor kulaklarımda,
Bedenim değil aslında üşüyen,
Ruhum titriyor yokluğunla,
Sensizliğin soluk aralarında,
Davacı oluyor ruhum kalbimden yana,
Suçluyor onu sızlatan her çaresiz aşkta.
İçimde pinhanı viran eyleyen hislerimin,
kıyameti koptuğunda,
Üşüyor ruhum sana,

Seni arayıp bulamamak,
Çığ düşürüyor yangınlarıma,
Sonra içimde tarifsiz bir duygu,
Harlıyor sönmek üzere olan tutkularıma,
Savuruyor beni yine,
Yapayalnız öksüz kaldırımlara....

Uykularımın içinde bile,
Koşuyorum her gece
Rüyalarda senin ardında...
Ama bir türlü dokunamıyorum
Gözlerine bakışlarımla,
Hasretinle hüznüm
Dem vurunca ruhsarıma,
Gözyaşlarıyla uyanıyorum,
Her doğan bad-ı sabaha...

Ummansız gecelerimde,
Seni dolduruyor karanlık avuçlarıma,
Senin şavkın düşüyor
Donmak üzere olan bakışlarıma,
İçim ısınıyor sen dolunca
O boş mabedinin içinde
Seni arayan ruhuma...

Bir avuç hayalim var şimdilerde
Gözümün önünde canlandıkça içimi titreten,
Seninle dolu her biri,
Ellerimin içi ıslak ve terli,
Sımsıkı tutunca hayallerimi,
Yokluğun sarıyor içimdeki
Sen dolu tüm masmavi düşlerimi.

Özleminin körüklediği ateş,
Tutuşturuyor yine hasretini.
Gelsen keşke şimdilerde,
Bıraksam avuçlarına hayallerimi,
Kaybolsam o uçsuz beyazlıkta,

Sonra beraber saplansak bakışlarda
Her şeyi saklayan o beyazlığa
Sokulsam kokuna,
Isınsam soluğunla,
Dalsam derinlere,
Uyuyuversem dizinin dibinde,
Örtsen ruhunu üsteme,
Yarına beraber uyansak,
Ve bir daha hiç ayrılmasak.

Ama şimdi çok uzaktasın benden,
Yokluğunu söylerken,
Cam kırıkları gibi boğazımda
Takılıyor kelimemeler,
Özlemin sarıyor tüm içimdeki
Sana koşan umutları,
Konuşamıyorum,
Suskun vede puskunum belkide...

Ama ben yine seni çok özledim bu saatte...
Karanlığın kasveti çökünce üzerime,
Beni sensizlikten kurtarman ümidiyle
Bekliyorum bitip tükenmek
Bilmeyen o gecelerde...