Üşüyordun Evet

Eksik bir cumartesi akşamını tümlerken
Basıp ar damarına gecenin
İklimsiz şarkılar dönüyordu gramofonda

Üşüyordun
Evet
Mayıs sızıları gömülürken imlası bozuk kaldırımlara

Ve sen
O şehrin yüksek topuklu fahişesi
Kâğıt karalıyordun
İçinden sen kusup
İntihar mektupları kadar uzun
Alfabe kadar kısa

Oysa
Mistik bir ney sesiydi
Dönerken aksakallı umut
Çıplak ayaklı semaha

İlahiler
Susturdu oysa
Korkum zannettin içimi düşüren tasavvufu

Can yangını
Eylül hikâyelerinden geldik biz, avuçlarımda onlarca ölü yoldaş
İçinde memleket
İçimde köyümün çeşmesinden içtiğim maviler

Saç renklerinizi değiştirirken siz
Omuzlarınıza saldığınız
Bukleler kadar yalansınız
Biz dökerken işkence kırığı saç tellerimizi
Avurtlarımıza

Yüzümüzü kaybettik zannettiniz siz
Oysa parantez içindeydik sessiz şarkılar söyleyen



Eksik bir cumartesi akşamını tümlerken
Basıp ar damarına gecenin
İklimsiz şarkılar dönüyordu gramofonda...