Utan Bizden Nazım Usta

Bağır bağır bağırıyorum,
demişti üstad,
üstelik hava da kurşun gibi ağırdı,
ve her birimizi,
tek tek kurşun eritmeye çagırdı...
ve biz yolundan gitmek istemiştik,
her bir satırını yüreklerimize,
dirhem dirhem işlerken...
Bağır bağır bağırıyordu üstad,
bizse sessizce bile,
çıkartamıyorduk sesimizi...

utan bizden Nazım Usta!
ne sahip çıkabildik şiirlerine,
ne de sen kadar cesur oldu bileklerimiz!
kurşunları eritemedik,
bitiremedik senin vatan hainliğini bile,
bu koca asırı sana dar ettiler de,
bir çıt bile diyemedik ,
ne şiirle ne meydanlarda,
ne de kapkara bulutlarla kaplı gökyüzüne,
yazamadık adını,
güneşten sıcak harflerle...

Utan bizden Nazım Usta!
bileklerimizi kurtaramadık kanda kalmışlardan,
ve hiçbirimiz koşamadı senin ardından,
ne dört nala Uzak Asya'dan,
ne de hürriyet diye bağıramadık zindanlardan...

Sen olanca gücünle,
dökerken başkaldırının en asil şiirlerini,
mısra mısra söylerken,
Ayağa Kalkın Ey Efendiler! diyerek,
biz duyduk ama duyuramadık sesini,
ve taşıyamadık seni...
Utan bizden Nazım Usta!
ne mezarına sahip çıkabildik,
ölmedin diye kandırırken kendimizi...
ne şiirlerini dolaştırdık dilden dile,
gönülden kalbe...

Utan bizden Nazım Usta!
En yakın insanımızdan da öteye,
verdik memleketini,
hürriyeti seçmeye bile mecalimiz yok,
utan bizden Nazım Usta!
sen de demiştin ya,
Bu hürriyet hazin şey yıldızların altında!!!

....
Mayıs Antalya/ Nazım Hikmet Anısına...