Utanç

Oy kirvem

Cehennemin yedi katmanında prangalı sloganlar biriktirdim

Zebanilere peşkeş çeken her günah kırıntım

üryan

Doğruyor sol tarafımı

yazılmış bunca azap

Yasak lisanlar üzre

söylemlere gark

oluyorum

Oysa, Kimliğimin alt

notlarında utançtım

Her sokak başım ohal

tutulmuştu

Puslu aranılanların liste

başıydım

Puşili şakaklarımda biriken

yokluk telaşı hüsrandı

Ağır bir esaret

şerbetiyle özgürlüğe

isyandım

Yaklaş işgaleşmiş göğsümde açılan sipere

Süngüye vurulan sol

tarafımda ki hasrete

Ömrüme bombalar

çakıldığı dip yerim

Nasıl bir hâl ki anla

bende ki hâl

Hâyâlimi intihar

süslemelerine

sürüklemesi – gibi

Kendimi recm edecek

kadar asiydim

Şimdi

Yüz görümlüğüne su

serpiyor her güvercin

Taklaya güman ve

aman vermeden

Öylece sus pus

Soluğumu güneşe adak

et şimdi