Utanmaz

Aşka ihanet edip, gittiğini unutup,
Pişman oldum ne olur, bana ak gel diyorsun.
Yüreğinde ne varsa, bir bir içinden atıp,
Sevdalarını sele, yine dök gel diyorsun.

Kaç defa yollarına gitme diye durmuştum,
Gözlerine bakarak ne hayaller kurmuştum,
Gururu hiçe sayıp diz çöküp yalvarmıştım,
Hayatında ne varsa, şimdi yık gel diyorsun.

Kurulmuş bir dünyayı ardında bırakarak,
Sevdanı mahkûm edip alev, alev yakarak,
Yeşeren düşlerini yine bir, bir yıkarak,
Gördüğün rüyalardan, artık bık gel diyorsun.

Diyorum ki mutluyum, bırak olsun diyorsun,
Yeni açan gülleri, bırak solsun diyorsun,
Sevenim var diyorum, bırak kalsın diyorsun,
Yaptığın sarayları, yık da çek gel diyorsun.

Kurduğum bu dünyamı yıkamazsın dedikçe,
Kalbim sana kapalı akamazsın dedikçe,
Aşkımı ateşlerde yakamazsın dedikçe,
Ne utanmaz bir şeysin, hala çık gel diyorsun.