Utansın Derim

Suçsuzdu düşüncem dilsizdi yerim
Ateşe yakanlar utansın derim
Gizlenip dururdu garipçe serim
Korkuyu salanlar utansın derim

Sevgi bağların da güllere nazdım
Susarak feryadım içimden yazdım
Yoruldum derdimden sözlere sızdım
Okuyup bakanlar utansın derim

Bir yudum aşkımı dağlara saldım
Bakmadan yüzüne ismini andım
Unutup dünyayı hüznüne daldım
Uyanık kalanlar utansın derim

Karartıp bağrımı yıldız ekerek
Günahsız sevmiştim ayım diyerek
Göklerden ruhumu çalıp bilerek
Zevkine satanlar utansın derim

Dikenli tarlaya hoyratça sürüp
Kanayan yarama zalimce gülüp
Ağlayan sevgimi toprağa gömüp
Kahkaha atanlar utansın derim

Yarsever hayatı zindan ederek
Dünyayı basitçe görüp geçerek
Duyguyu öldürüp ömür biçerek
Mezara gömenler utansın derim



25/04/2011
MALATYA