Ütopya'dan Mektup Var

sen cephede uyurken, su uyanmıştı...

kimbilir neler geçiyordu aklından
denizde gemiler, karada silahlar
insan kanı, kansız insanlar...

birer birer suya düşüyorduk
su taşıyordu kurşun ağırlığı iki insan eden bedenlerimizi
yüzmeyi öğreniyorduk karaya tutunamadığımızdan

ölüme yedi kala dokuz kurşun yedim
aradaki sekiz teğet geçti mısralarımdan
arkadaşlarım öldü, sonra ben
bir yere geldik, neresi olduğunu bilmeden

önce ütopya sandık
savaşını verdiğimiz ütopya...
sonra ne kadar uzaklaştığımızı anladık
gittikçe derinleşiyordu su, biz kaybolmuştuk
geri tepiyordu ümitler, su ütopya'ya gidiyordu