Ütopya'ma Sen mi Doğuyor

Dünya avucumda ki kocaman cam fanos şimdilerde
Sevgiler, içine yağan beyaz kar
Aşk ise bir sallantı gibi, titreyişlerde
Sevgilim, bu yol bizimdir artık, gece düşer güneşe...

Ansızın bir feryada borçlanır, gölgelerimiz
Sevinçlerimiz, buruk sancılara gebe
Bir bahar sonrası, hüzün kokar ya toprak
Öyle işte şimdilerde elvedalarımız...

Yaşıyor muyduk? Yoksa ben sana mı taşınmıştım?
Gözlerimi sana mı emanet etmiştim sisli bir akşamda
Bulutlar maviye çalarken hangi serzenişlerimde duyulmamıştı adın?
Söylesene sevgilim, düş mü bunlar? yoksa Ütopya'ma sen mi doğuyor?

Seni bana getiren bu esen rüzgar mı?
Yoksa çocukça söylediğimiz şarkılarda mı gizlisin?
Ey aşk, gecenin gölgesinde bir mum ışığı gibisin
Odamın karanlığı korkuyor senden
Bense mutluluğa uçuyorum, ışığına tutunup...

Gökyüzü raks ediyor sevinçlerimizle
Hayat ise, gülücükler armağan ediyor insanlığa
Varoluşumuzun tarihçesi bu
Ben sana yazılıyım
Sen aşka....

Ütopya'mın başkenti güneşli bugün
Oysa ki hep kar yağardı
Sel olurdu, göz yaşlarıyla...
Fırtınalar eserdi gece gündüz
Ya çöl sıcağı kavururdu , ya da buz olurdu
Hiç olurdu....

Şimdi güneş var , çiçekler açmış
Menekşeler ekmişiz...
Havası sen kokuyor
Ellerim seni yazıyor rüzgara...
Seni çağırıyorum, bir sabah
Bir akşam
Bir gece
Bir vakit işte...
Ve gecenin bir yarısı belki de
Doğuyorsun , gözlerimden yüreğime
Ütopyama...

Aşk sözcükleri mi?
Hayır ... artık
Bana tek kelime söylemen yeter
O da
''günaydın''...

Günaydın gün'eşim....

29 Mayıs 2011 PAZAR