Uyan Be Düşlerim

Ve öldük biz
Yalnızlıktan

Gıyabında aşk solumaktan

Dudaklar kurudu
Sürgünlerde...




Uyan be düşlerim
İhtilal türküsüyle kır yoksunluğun kalemini

Silkele ölüm toprağını üzerinden
Poyraz sabahlarına sür kaderi

Dağılsın idam hükmünde
Başa kümeleşen siyah haresi bulut




Eyvah!
Bu nasıl bir tevekkül
Ölüm arifelerine

Neşteriyle çiziyor yarını
Kan rengiyle cellât

Uyan bre asi yanım
Dikleştirip omuzlarını.





Öldük biz
Yalnızlıktan

Gıyabında aşk solumaktan