Uyandirsana Anne...

Bana bir masal anlat anne
Karanlıktan oldum olası korkarım
Yıldızlar düşmüş geceden
Avuçlarıma çamur dolmuş
Hani kumdan kaleler yaptığımız sahilden
Gökyüzünü özledim
Bana martıları getir anne

Hadi uyandırsana anne
Okul vakti gelmedi mi
Defterim masada kalmış
Ödevlerim hala bitmemiş
Ne zaman büyüyeceğim ben
Üstümdeki bu ağırlık neden
Çok üşüyorum üstümü örtsene anne

Okşasana saçlarımı anne
Hani mühendis olacaktım
Dizi dizi evler yapacaktım
Çocuk düşlerini kirletmeyen
Kağıttan kuleler olmayan
Hayalleri yerle bir etmeyen
Rüyalarıma ne oldu anne

Yarınımı kimler satın aldı anne
Kimler çaldı sorgusuz
Onların çocukları yok muydu
Bebeğimi bulamıyorum
Ezilmiş... Kirlenmiş
Onsuz uyuyamam ki ben
Kokunu özledim sıcacık sarılsana anne

23 Nisan 2008

Hamiyet Göz

Onlar da çocuktu...Hiç büyüyemeyecekler...Onlar da çocuktular... Çatılar yıkılmadan dünyalarına....

Bir resim görmüştüm bir anne ve kucağında cocuğu...ardında yıkıntılar...