Uyanık Düşlerin Dalgın Aşığı

Bu sabahta kızgınım sana
Gece yine uyku tutmadı sebebi kulaklarımda çınlıyor


Katran karası gözlerini hatırlatıyor bana demli çayım
Ve paketimde kalan son sigaramla yine seni anıyorum sevgili
Yanıyorum, her dakika sensizlikten bir parça daha ekleniyor bedenime

Susuyorum en sonunda, avaz bağırışlarım içimde yankılanıyor
Küsüyorum en sonunda hayata ve yapmacık insanlara
Kabahatim boyundan büyük sevgili kusura bakma
Sözlerimin kendi kifayetine bile sığamadığı anları yaşıyorum


Kabahatim tahammül edemeyeceğim kadar büyük sevgili
Kimisi kara sevda demiş adına kimisi aşk-ı müebbet
Ben de tutulmuşum o hastalığa yiyip kemirmiş bedenimi
Ama ben senin için uyanık düşlerin dalgın aşığı olmuşum
Başım dönmüş seninleyken, söyleyememişim
Korkmuşum gideceğinden, hep gerime demişim
Ama şimdi, kendi demliğimde demlenip kendi suyumda kaynıyorum
Dalıp ta derinlerden çıkaramadıkça seni huzur bulmak ne fayda
Dargınlığımın son haddindeyim şimdi ama korkma sana değil kendime
Meğer ben hep seni sevmişim, sen uzaklara giderken bile...

I10