Uyanış

Uyan ey gönül
Anla dünya halini
Alır bir tek afat
En kıymetli malını
İki el başta kalır
Diyemez ahvalini
Uyan da gör artık
Nafile gidişini

Altından tahtın olsa
Saltanatın son bulur
Hileyle vardığın makam
Bir gün felaketin olur
Oyalama kendini
Bil ki gafletin olur
Uyan da anla artık
Yanlışa gidişini

Doksan dokuz adıyla
Haktan al ilhamını
Ölümü unutmadan
Yap yarın planını
Ecel gelip almadan
O kıymetli canını
Uyan da düzelt artık
Her hatalı işini

Senin değil mallar
Hepsi sen kadar fani
Hayra uzansın elin
Mühimseme nefsini
Şükür ve ikramla
Dağıt bilgini ilmini
Uyan çok geç kalmadan
Kır gaflet zincirini