Uyanış
Sen gittin, kanadı dudaklarımın uçukları!
Düşüşü iz bıraktı kaldırımda,
Kan izleri karıncaları boğdu.
Öldü ekosistemi mahallemin.
Sisli bir kış sabahından günaydın,
Sana ah etti yalnızlığım,
Silkelediğin ihanetin ile
Kırıntıları boğazında kaldı kuşların...
Ağır ve yalnız bir uyanış ihanetin yaralarını ve acılarını ışılıyor...Tebrikler Uğur bey, kutlarım. Saygılarımla İoannis Bozikis
Karınca cenazelerinde kuş sessizliği Selasız gömdürdü ihanetin
Kısa ve oldukça anlamlıydı güzel şiiriniz Tebrik ederim
İhanete dair söylenecek onlarca sözü, bedduayı bu şekilde buncacık şiire sığdırmak hem de söylenecek başka söze gerek kalmadan yazmak şairin meziyeti olsa gerek. Kutlarım. Saygılar adaş:)