Uyku Evresi

Bu sefer ağır geldi yükler
Yetmedi gücüm taşımaya
Her yanım ağrıdı...
Ne kadar da yabancıyım alışmaya
Yosun tuttum ağlaya ağlaya
Sense şimdi çok uzakta
Bensiz belki çok mutlu
Davranamamıştım daha sana
Başka bir hayatta belki daha umutlu
Düşüncelerin anlamsızlaştığı bir rüyada
Aslında derin bir uykuda
Hem de senin koynunda
Yalnız başımaydım yine sabah uynadığımda
Sanırım alışmalıyım yalnızlığa
Belki de ben istedim bunu
Yetişir miyim sence veda zamanına?
Son kez olsun ısıt bedenimi
Sonra göm toprağa
Çürüsün tüm vücudum
Ama bu kez sonsuz olsun uykum...