Uykusama

Demek ki böyle oluyor 

Kabuğuna çekiliyormuş insan

Eskilerin ince hastalık dediği bu olsa gerek

Sarsıcı

Sonra işte böyle 

Topyekün katrana bulanma

Külliyen paçavraya dönüş

Göz kararı tükenen metanet

Aksak kısrak vurumu mahvoluş

Tir tir titreme

Ve ter ve ateş ve inim inim inleme ve spazm

Hele hele sürekli bir uykusama ki sorma gitsin

Daha çok acı çekmemek için sırf 

Belki de unutmak için

Bile isteye uykuya sığınmalar falan yani 

Uyudukça allak bullak oluyor oysa zaman

Geceler gündüze 

Gündüzler geceye kurban

Yarın düne gebe

Bazen de uyumak istemiyor insan

Sessizlik istiyor 

Hatta kendi sesini sonuna kadar kısıp 

Lalliğe bürünüyor 

Bırak kendi sesini kuş sesine tahammülsüz 

Belki de kendine küsüyor da adını koyamıyor

Tavana bakıp maziye gitmek yeter geliyor insana

Ne bileyim el ele dolaşılan kumsal olsun

Küçüçük 

Loş ışıklı bir avuç odaya 

Dünya dolusu aşkı da

Mutluluğu da sığdırmalar olsun

Nedensiz yere göz göze zamanı durdurmalar 

Durduk yere gülmeler olsun

Sıraya diziyor bir bir maziyi

Arada gramla uyumalar falan

Bir yanda

Mühürlenmiş gözler ve

Peyderpey hıçkırıklarla boşalan

Kadeh kadeh şarabi gözyaşı

Öte yanda

Uyanmam için dürtüp

Ölümün benden olmalı

Diyen Azrail 

Sonra mı

Sonra

Sızıp kalırsın istemsiz

Üstün açılsa da örtenin yoktur

Toprak atsalar üstüne gam değil

...