Uykusuzum...!!!

İçimde, şu kadarcık sevgi zerresi kalmışken,
tamda hayata yeniden baglanmaya niyet alırken,
kaybettim seni.
Ne de güzel uyumuşken sana,
rüyamı kabusa cevirdin,
irkildim soluksuz,
terli ve titrek.

Bir bilsen bendeki seni
ve
benden gidince eksikliğini,
ölüme unutturur ölümü,
gitmez kalırdın bende..

Eğer bilseydin, bendeki değerini,
sanmıyorum gidesin,
bir bahane uydururdun azraile,
yalvarmaklı gözlerle.
Derdin Sevdiğim kaldı geride...

Öldü demiyorum senin için çektin gittin sayıyorum.
İsyan etmek yok gönlümün yelkeninde,
sadece,
kızıyorum Azraile zamansız geldi diye...

Çok ağladım gittiğin günde,
Bir damla sana, bir damla yanlız kalan bana.
Çetelesini tuttum olmadığın günlerdeki
göz yaşlarımın.

Ve o yaşlarla suladım, bıraktığın beyaz gülleri.
Kan kırmızı açtılar o günden sonra
ve
ölmemeye yemin etmiş gibi, solmadılar halâ.

Bir bebeğin, yarım kalan uykusu gibi gidişin,
süt kokan, ağlamaklı, meleklerden uzaklaşmanın hüznüyle
rüyalardaki.
Ve tıpkı, annesini arayışı gibi, her sabah,
gözüm koridorun ucundaki kapıda seni arıyor.
Gelemeyeceğini biliyorum ama
yüreğimin çarpıntısını şiddetlere sevk ediyor,
senin geldiğini hayal etmek.
Özlemimi dindirmiyor fakat,
bir damla alıyor benden,
sana, boş çarşafa...

Uykularımda duygum kalmadı artık köreldi, nasır tuttu
sen tarafım ve bu sana, son şiirim, son sözlerim.
Çok sürmez, sensiz değersiz hayatım,
bu acıya fazla dayanmaz yüreğim,
yakındır belki bende yanına gelirim...!!!

Seda'm Ölümsüz Sevdam...!!