Uykuya Nefes Seren Ölüm

/adem ile havva yaratıldığından beri var
bu kaburga davası/

kan akıtan belalı sabahların gizinde
tecavüze uğradı çocuk yanım
günahı boynuma kilitli ellerin nakaratındayım

salya sümük
gırla

gecenin sakladığı şehvet artıkları
gün ışığında
utancın cenderesine giriyor Jeyan
zifiri dehlizlere sürükleniyorum
korkak gibi
sürtük gibi
hangi adımda çarpık bastım bilmiyorum

dağınık yatağın ortasında
alfabesi kayıp kız rotasındayım
sevin şimdi
tumturaklı şiirlerin öznesi Jeyan

duy sesimi
sende onlardansın işte
ağdalı dokunuşlarla bacaklarının arasına
bilcümle esir olan adamcıklardansın
bir kaldırımdan diğerine geçerken
akıttığınız döller
ölümle halvette
aşk bu kadar ucuz mu Jeyan?
ve şimdi sen
kendini adam mı sayıyorsun
sövgüler dilimin altında yara açtı bilesin

tenim tenine dokununca
gecenin efsununda
tanrı sayıp
fani bedenine secde ettim
ki... aslında
yıldızlar beni sana peşkeş çekiyormuş
gözlerinin karanlığında
aldandım Jeyan

ve
masumiyetim
çingene bir kadının yüzüne saklandı
oysa anasının rahminde yatan cenin kadar günahsızdım

yüreğimde
kadim bir sancının ıslığı var
çınladıkça
şarabi öfkem ayyuka çıkıyor

öte dünyayı ister oldum
tek korkum Araf

harlı ateşin içinde
nasırlı ayaklarımla
darağacı gölgesini adımlarken
günahlarımı yudumluyorum
ölüm iki nefes ötede
dehşetengiz durumdayım yani

kelimelerimin kusursuz çığlığında
büyücünün dil ucunda kehanet
umut ise dilenci ağzında
çürük diş

ah Jeyan sen
gayrımeşru döllerin
mazgalları ağlatırken
yaşıyor musun hala?

ey yaşam
üryan acıların dikeni bağrımda
derme çatma mutluluklar
gayya kuyusunda şeytan
ver artık bana
annemin göğsünde bıraktığım huzuru

öldüm mü anne
peki
ölüler uykuda sayıklar mı?

Yeşim Deren