Uyusak Uyanmasak

Hiç kimse ne yaptığını bilmiyor
İyi, kötü ne varsa aklından silmiyor
Bilse bile bilmemezlikten geliyor
Gafletten uyanmak ah ne kadar zor

Pembe yalan için pembe gözlükler
Polyannacılıktan Pinokyoculuğa
Herşey acıtıyor dünyada rüya hariç
Uyusak bir daha yataktan kalkmasak

Ben daha yirmili yaşların başındayım
Gözlerim sürmeli olup akan yaşındayım
Sen öyle birine kızarmışçasına bakarken
Alın çizgilerinin altında çatan kaşındayım

Yürek buna da alışır zamanla
Canım sıkılıyor biraz olsun anla
Unutmaya çabalamakla geçer bir ömür
Ağladığım yüzünden gözbebeğim dolar kanla

Ruhum bedenimi esir aldı
Ölmeye şurada üç gün kaldı
Tam fişim çekildi kalbim anladı
O ana dek nefsim gaflete daldı

Dinmek bilmez derin sızı
Ormanda yaşıyorum ıssızı
Yalnız başına bir yerdeyim
Bıraktım artık içimdeki arsızı

Dalgın bakarım berrak denize
Birden seni görmem mucize
Herşey o kadar ani başladı ki
Uğramasın ayrılık, olalım bizbize

Rüya sürerdi uyusak uyanmasak
Çocuk kalarak acıya dayanmasak
Hayat ne güzel olurdu, değil mi
Hata yaptığımız halde, yanmasak