Uyuyan Güzeller

Kızıl bir tilkinin ürkütemediği iki mavi geyik,
ay altında bir deniz süvarisi,
dağ kovuğunda iki yeşil kuzucuk,
kitap arasında resimlerde uyuyor orman. 
Uyandırmıyorum.
Sabaha kalsın güneş, sabaha aydınlık, 
yarına iyilik güzellik.


Gökkuşağı kabanının altında çingene, 
çekirgelerin istilasına uğramış münevver bir şehirde,
dona kalmış kanlı bir halayda beş üryan delikanlı.
Heykel gölgeleriyle ranzasında uyuyor zindan.
Uyandırmıyorum.
Sabaha kalsın özgürlük, sabaha kardeşlik, 
yarına iyilik güzellik. 


Kıvrılmış mor pantolonlu taş kırıcı, 
denize düşüyor köprüden bir çekicin çığlığı,
küpesinden kan damlarken buluyorlar nakışçı kızı.
Kabirden derin hendeklerde uyuyor figan. 
Uyandırmıyorum.
Sabaha kalsın adalet, sabaha eşitlik, 
yarına iyilik güzellik. 


Işığa dökülen sinekler gibi Avignon´un matmazelleri,
ovuşuyor meme uçlarını özlemiş kaba köylü elleri,
ağzına fermuar çekerek vuruyorlar Hippomenes´i. 
Öğütülen bir buğday tanesi gibi uyuyor vicdan. 
Uyandırmıyorum.
Sabaha kalsın insanlık, sabaha dünyalılık,
yarına iyilik güzellik.