Uzak Şehir

Farklı mı esiyor orada rüzgar?
Uçuşuyor mu mesela yapraklar,
Peki ya çocuklar,
Koşuşturuyor mu sokaklarda,
Ya komşular,
Gülümseyenleri var mı aralarında,
Her sabah günaydın diyeni,
Peki, her şeyi bileni,
Bilmediğini bile söyleyeni,
Bakkal var mı mesela,
İlle de istediğini satmak isteyen pazarcılar,

Ne bileyim, güneş kaçta doğuyor,
Okulun zilleri duyuluyor mu,
Yeni doğanlar oluyor mu,
Adını ne koyuyorlar çocuklarının,
Geceler nasıl peki,
Yıldızlar görünüyor mu,
Ay gülümsüyor mu,
Her şeyin bir anısı vardır ya,
Kilometrelerce uzaktan gelen,
O şehrin kalabalığı unutturuyor mu?

Aşkın hep iki yanı vardır,
Tek taraflısı için aşk olmaz derler,
Hepten yitip gittik sanki,
Hiç bir anımız yokmuş gibi,
Yaşanmışlıklar unutulmuş,
Yaşanamayanlar zaten yokmuş!

Gerçi, nihayetinde yokum,
Alıp gittin kendinle bir çok şeyi,
Bana, limanda beklemek düştü,
Yakıp gittiğinde gemileri...

Kayıp bir nota parçası gibisin,
Aşkımızın şarkısından düşen,
Şimdi düşlerim hıçkırıklar içinde,
Senden gelen hüzünler gözlerimde,
Merak içindeyim anlayacağın,
Camların buğusuna,
çiziyor musun yine bir şeyler,
Karalıyor musun önüne gelen kağıda,
Hayalindeki köyü,
Sap, saman, koyun veya öküz,
Sen yapıyorsundur, boş durmazsın da,
Ne yapacak ardında kalan bu öksüz!

Elimden bir şey gelmez,
Bir kaç satır yazmaktan başka,
Hangi canlı var ki zaten,
Sahip çıkabilsin tek başına, bir aşka!
Çıkan olur belki de kim bilir,
Ya bir sokak, ya bir cadde, ya da bir oda,
veya katlanır her duruma,
Tıpkı benim gibi,
Yaşadığın o uzak şehir!