Uzak Şiir

Bir pencere buğusunun ardından bir masal diyarındayım
Masaldakiler biziz
Prens ve prenses
İlk görüste aşık olurlar birbirlerine
Zorluklara karşı gelirler
Ve mutlu son
Sonsuza kadar mutlu ve beraber yaşarlar...
Ve biz neredeyiz
Bakışlarınla eskittiğin bir aşk hikayesinin tam ortasındayım
Bakışlarından ileri gidemediğin
Ben nerede olduğumu belirlerken
Şimdi bunun bir aşk hikayesi olduğundan bile emin değilim
Evet bu bir aşk hikayesi
Ve prens sensin
Prenses ben değilim
Ben zavallı külkedisiyim
Hiçbirzaman ayakkabısı ayağına uymayan bir külkedisi
Çünkü sen ayakkabıyı hiç denemedin
O kadar emindinki prensesinden
Avuçlarının arasında eskittin ayakkabıyı
Ve onunla birlikte aşkımı
Bakışlarından değil
Bakışlarımdan eskidi aşkımız
Başlamayan ve biten aşkımız
Ve biz neredeyiz
Sen olduğun yerde
Bense uzaklardayım
Bir kelebektim
Ve sen ömrümü uzattın
Ve çok uzak diyarlara uçuyor kelebek kırık kanadıyla
Tutmanı istediğim kanadıyla
Bırak
Şimdi bırak kanadı
Bende kalsın
Zaten ne kadar uzun olurki bir kelebeğin ömrü sen yokken
Senden uzakta bana kalan kırık bir kanat ve bu satırlar şimdi.
Gittim çünkü kaybettim
Peki kim kazandıki bu masalın sonunda
Prensesmi
Prensmi
Yoksa zavallı külkedisimi
Hiçkimse...
Bu sonu kötü biten bir masal
Romeo ve juliet gibi
Ama yalan bir aşk hikayesi
Ve kelebeğin ömrü bittiği gün kimse hatırlamayacak bu aşk hikayesini...