Uzak Yakamozlar

Kalemim titriyor şimdi

avuçlarımda bir kelebek,

göçmen kuşlar gibi yorgun.

Sana kavuşmayan yolların

kırılgan haritasıyım.

Ruhumu dağlarda unuttum,

şehir ışıkları içimde yanarken

kayıp bir ateşin külleri yüzümde.

Gece, siyah mürekkebiyle

resmediyor ayrılığımızı.

Parmaklarımda senin adın,

hafızamda son bakışın.

Çiy taneleri gibi birikiyor

kelimeler dilimin ucunda,

söylenmeyen her şey kanıyor.

İçimdeki sarkaç, hep sana doğru.

Bazen çok sesli, bazen sessiz.

Bir kentin yalnızlığı,

bir denizin hırçınlığı saklı

soğuyan ellerimin içinde.

Karanlığın kucağında,

ben seni arıyorum,

sen yokken bile.

Bir şişede unutulmuş mektup gibi

sürükleniyorum kıyılarında zamanın.

Turgay Kurtuluş