Uzaklar - 2

Yüzünde çöl alazının kuru ve soğuk çizgileri
Yağmur hasretinin derileştirdiği
Tozlu zaman delhizlerinde kaybolmuş gibi
Meltemlere küs bu uzak şehirde
Zaman bozuk saat ritminde atıyor
Akışını kaybetmiş soluk bir yaşam aynalara yansıyor
Yine böyle mecburcasına yaşanan bir günün gece yarısı
Anlamlandıramadığı tıkırtılara uyanıyor uykusundan
Bir başkalık var anlıyor kalbinin atışından
Tıkırtılarda kulağı atıyor kendini bahçeye
Yağmur tanelerinin sesi bölüyor geceyi
Koşup sigarasını alıyor paylaşmak gibi
Yağmur sesine karışan dumanlarla beraber
Umutsuzluk duvarları yıkılıyor bir bir
Her yağmur tanesi dokunurken bedenine
Bir dostla kucaklaşıyor sanki
Özlemle sarılıyorlar birbilerine
Islak saçlarından süzülen yaşlar
Senli zamanlara uzanıyor
Bahar geliyor çiçekler açıyor
Toprak kokusuna kokun karışıyor
Böyle sırılsıklam dolarken ve doyarken sevgiye
Duruyor birden yağmurun solukları
Kısa sürüyor senede bir kere yağan yağmur
Bir sıgara daha yakıyor adam
Giden dostlarının sevdiklerinin ardından
Mahzun bir heycanla bakıyor öylesine..
Sahi senin sizin oralara senede kaç kez yağmur yağıyor...
Kaç kez yüreğin sızlıyor meltemlerde....