Uzaklardaki Evim

Uzaklarda şimdi
Benim evim,
Uzaklarda kalan
Çocukluğumun
Görüntüleriyle dolu
Bahçemin duvarları,
Mahallemin
Her Yaz ışıyan,
Ama
Artık uzaklarda kalan
Sokakları.
Uzaklarda şimdi
Benim evim.

Yiten atalarım,
Yiten yıllarım,
Sokaklar boyu
Akan saatler.
Tutmaya çabalıyor
Ellerim onların
Yitik izlerini,
Ama Yıkıyor şimdi
Sonbahar yağmurları
Hepsini.

Uzaklarda şimdi
Benim evim,
Uzaklarda kalan
Gençliğim
Ve her İlkbaharda
Boy atan
Güllerle dolu
O uzaklarda
Kalan
Hayalsi bahçelerim.

Uzaklarda şimdi
Benim evim.
Uzaklarda şimdi
Düş bahçelerim.

Benden çok uzak artık,
Çocukluğumun
Hayalet kaleleri
Ve düşsel
Kuleleri.


Yerinde yeller esiyor
Şimdi,
İlk okumaya başladığım,
Yeşil boyalı
Mektebimin.


Şimdi
Çok uzaklarda,
Çağıldıyor,
Balkanlar'dan akıp
Gelen türküleri,
Anneannemin.

Yerinde yeller esiyor
Her kış
Karın yağışında
Geleceği düşlediğim,
Sislere bürünmüş
Ananemin odasındaki
Beyaz perdeli
Pencerelerin.

Yerinde yeller esiyor
İlkbaharlarda
Yeşeren
Düşlerimizi
Özümseyip,
Onlardan
Tat alan,
Tatlı
Erikler
Ve acı
Cevizlerin.

Yerinde yeller esiyor
Geçmişimin.

Yerinde yeller esiyor
Şimdi benliğimin.

Uzaklarda Şimdi
Benim evim.

Uzaklarda şimdi
Benim evim.

Uzaklarda
Ateşböcekleri.

Uzaklarda
Cırcırböcekleri.

Uzaklarda,
Her yaz
Ayın ışığıyla
Yıkandığım
Düş bahçelerim.

Uzaklarda
Düş bahçelerimde
Gizlediğim
Kelebeklerim.

Uzaklarda
Gençliğim

Uzaklarda
Geçmişim

Kelebek kanatlarına
Yükledik,
Geçmişi,
Geleceği,
Ve
Her şeyi

Kırlangıç kanatlarına
Yükledik
Geçmişi,
Geleceği,
Ve
Her şeyi,

Biz de uzaklara
Göç ettik.