Uzaksın

'yok denecek kadar azım bu gece'

bir rüzgar bile dağıtır kalanımı
bir şarkı bile acıtır canımı
kalmamış takati yüreğimin
yokum bugece hiçbirşeye...

aç kalmış kurtlar gibi üşüşüyor yalnızlığım
beni benden çalıyor saatler durmadan
terazisi kırılmış bu zamanın
sesi kısılmış perişanlığımın
ve yakarıyor sessizliğim
sefil bir hasrete yeniliyor cesaretim
hiçbir savaşı kazanamayan esaretim
diz çökerken uzaklığına
ben tekrar başa dönüyorum
/..hayallerimin ötesinden yüreğinin denizine
kırmızı bir gül bırakıyorum.../

biliyorum sevgili !!

sana ulaşacağım en son duraktasın
ama uzaksın....

'yok denecek kadar azım bu gece'

bir sesleniş bile ağlatır beni
bir dokonuş bile toz eder beni
yorgun karanlığın en dibindeyim
yaşıyor denmez bu yoksun halime
bir köşede duruyor hayatım öylece...

çoktan çekmiş kılıcını çaresizliğim bana
her yolun sonu bir ayrılık daha doğuruyor
her başlangıç bir meçhule doğru yol alıyor
kelimeler ayaklar altında
umutlar paramparça
ve duygular katilim
sıradan bir hayata yazılmış olan kaderim
yalnızca gözlerine teslim olan benliğim
ufukları yararcasına sana koşan özlemim
uyanırken bir kabusun tam ortasına
ben tekrar sensizliğe gülümsüyorum
/..gökyüzünün mavisinden gözlerinin denizine
kırmızı bir gül bırakıyorum.../

biliyorum sevgili !!

sana ulaşacağım en son duraktasın
ama uzaksın....



a.a.