Uzaktan Yakına

Acılarımı
uzaktan uzağa sevmişimdir hep!
Beni bana getirir ansızın,
acılarım.
Bir tokat gibi iner
yüreğimin ortasına.
Sarsılır sevgilerim.
Titrer umutlarım.
Ve kendine gelir ansızın
tüm umarsızlıklarım.
Ben acılarımı severim uzaktan uzağa!

Eylül'ü
yakından yakına sevmişimdir hep!
Bana beni hatırlatır adeta,
Eylül.
Bir rüzgar gibi eser
anılarımın kıyısına.
Temizlenir aşkım.
Titrer canımın kıyısı.
Ve kendine gelir
bütün affedişlerim.
Ben Eylül'ü severim yakından yakına!

Kışları
uzaktan uzağa sevmişimdir hep!
Beni bana getirir çoğu zaman
kışlar.
Bir lütuf gibi sunulur
kara bulutlarıma.
Sarsılır hüzünlerim.
Titrer gözyaşlarım.
Ve kendine gelir
tüm mutluluklarım.
Ben kışları severim uzaktan uzağa!

Şehrimi
yakından yakına sevmişimdir hep!
Bana beni hatırlatır adeta
şehrim.
Bir suç gibi işlenir
aklımın en derinlerine.
Aşkın gibi, tütsü kokusunu andırırcasına yayılır benliğime.
Titrer bütün hatıralarım.
Ve kendine gelir gülüşlerim.

Ben
acılarımı
Eylül'ün rüzgarlarıyla süpüren,
kara bulutlarımı
kış'ın beyazıyla temizleyen
şehrimi
severim uzaktan yakına!