Uzat Elini

Düzene isyandı, düzeltmeye çalıştıklarım.
Zaaflarına yakın'dım hep
Ama elini uzatsan kurtulacaktık sanki,
Bir o kadar uzaktın!
Uzattın gelmemeyi!
Sonra attın düşündüğüm ne varsa, bir bir uçurumlardan.
Geceye dair ne varsa ıssızlaştı benimle.
Sonra düştüm, düşürüldüm, kırıldım, koparıldım yandıklarımdan.
Elini uzatsan güneş gülecekti sanki.
Kollarını yaslayacaktı, kutup kıran omuzlarıma.
Gün yüzü görmemiş acılarım olmayacaktı.
Elini uzatsan, sevecektin sanki.
Sen sevmedin!
Ben düştüm!