Üzülme Gökyüzüm
Bu kadar derdin ne senin gökyüzü?
Kime bu kadar isyanın
Neden yüklendin bu kadar bulutuna da
Şehrin ıslanmadık yerinİ bırakmadın...
Kimin için bu kadar gözyaşı?
Yukardan görünen manzaralara mı ağlıyorsun ?
Buraları gördükçe yalnızlığın daha mı koyuyo sana?
Muhteşem gözüktüğün yıldızların,ayın,güneşin,
Yoldaşın olan bulutların göründükleri kadar samimi değil mi oralarda?
Yoksa yıldızların ay çıkınca seni unutuyor mu?
Gece güneşin seni terk ediyor diye mi_
Bir şeyler var ki sen böylesin...
Oralardan gördüklerine inanma,
Aldanma...
İnsanoğlu da güneşin gibidir
Karanlık zamanlarda yalnız koyuverirler seni...
Karanlığın ortasında bir başına kalıverirsin...
Belki de farkında olmadan yalnızlığın biryerlerde birilerinin işine yarıyordur,
Birilerin karanlığını iple çekiyordur,
Bir şeyler gömüyordur senin yalnızlığına..
Gözyaşların pencereden bakan birine huzur veriyordur.
Yaşanan neyse birileri bundan pay çıkarıyordur
Belki de bunların hepsi sen daha fazla üzülme diyedir...
Oralardan gördüklerine inanma, Aldanma... İnsanoğlu da güneşin gibidir Karanlık zamanlarda yalnız koyuverirler seni... Karanlığın ortasında bir başına kalıverirsin...
en çok bu satırları beğendim ama şiir bütünüyle çok güzel,, vefasızlık insanda fazlasıyla hüküm süren bir alışkanlık malesef,hiç beklemediğin anda terkediverir en can dediğin bile
tebriklerimle
anlamlı......