Üzülmüyorum

Üzülmüyorum
Var elbet bir kesme keslik su kainatin efkarinda
Onca karmasa
Tanrisal bir uyum

Evren gezgini göcebe kuslar misali
Ucmaya hic ara vermedik
Hep daha yüksegine uctuk
Ve kücüldük

Masallar kaybetti büyülerini

Atölye sehirlerin her kösesinde dikili
Dev cüce heykelleri

Bütün tanrilar
Krallar ve firavunlar
Heykeltrasini bekleyen
Suskun tas silsillesi gibi

Üzülmüyorum
Var elbette bir maharet
Kendini sürekli cogaltan degistiren yasatan bir el gibi

Kendi farkina varan bir dogaysa insan
Simdi dahada iyi anliyorum
Agaci kemiren kurtlari

Bu hayatta cok seyi buldum
Bir tek sey haric
O da kendisiyle birlikte her seyi yok edecek olan i

Genede üzülmüyorum
Kendisiyle birlikte her seyi yok edecegini bulan
Kendisiyle birlikte her seyi var edecegini de bulur.