Uzun Sandıklar

alnımdan vurulmuşum
yatarım yerde
bir sel gibi akar
damarımdan kan

bir duman yükselir
sıcak topraktan
bakakalır gözlerim
donuk mu donuk

ağlayamam bu gözlerle
gülemem artık
yürüyemem sokakları
bu ayaklarla

dikilmemiş giysiler gül kokar bilirsiniz
upuzun sandıklarda...

Ozanca/İzmir