Vadem

Bu canın da bir ömrü var 

Boşuna geçen onca zamanın ardından

Solan güllerimin kurumuş yapraklarıyla dolu iken ...

Kaç kacabildigin yere ...

Heybemde omuz dolusu yükler

Ardıma bakar mıyım bilinmez 

Vadesi dolmadan ömrün

Pes etmedim elbet 

Lakin önümüde göremiyorum ki 

Neresindeyim dünyanın

Ölüm gelip çalmadan kapımı

Ben kendi elimle yakmış iken hayallerimi 

Daha kaç sancı çeker şiirlerim

En güzel makamda söylenecekken sözlerim 

Sen aldırma haykırışlara 

İsyanım sadece bana dert olan bana ..

Kendiyle başı belada olan kendime ...

Sabahlar olmaz iken içerlerde bir yerde 

Güneş doğar mı hiç ömrüme

Şimdi gel de ,sen içerle çekilen günlere

Saymadım kaç gün geçti yokluğunun üstünden 

Ben yine bıraktığın yerdeyim

Belki de bende terk ederim tuttuğum nöbeti 

Adın dileme düşmüş iken kaç sene biter gider 

Avare gibi gezip dolaştığım yerlerde 

Bir kez daha belki bir kez daha görebilme ümidiyle

Belki de son kez güneşim doğsun diye 

Kim bilir ...

Ah be sevgili 

Duydun işte 

Ne çok yitirmişim kendimi

Aramakla geçmiş ömrüm

Küçücük gülüşünü..

Zararın neresinden dönersek kardır derler 

Zarar mı ettim bilmiyorum

Harcarken yıllarımı

Kârı neresinde peki ;daha doymamışken sevmelere..

Dedim ya kavgam kendimle ..

Sen en güzel şarkıları söylerken

Dilini bile bilmediğin o memlekette 

Ben yine ağıtlar yakacağım

Belki bir an olsun dönersin diye...

                             ..............( Kim bilebilir ki vademiz                                   neye yeter ,vade dolmadan                                           diyelim......)