Vadideki Zambaklar

saçlarımdan kurtulmak istiyorum bugün
bugün, saatlere bağlanmadan
koşmalı...
bugün sebeplere bağlanmadan oturmalı
düşünmeliyim...
kırlarda coşan taze taylarla
bugün sancısızca doğmalı
ve yine bugün sancısızca gitmeliyim

içimde yıllardır biriken tadı mayhoş his,
çökeliyor gün geçtikçe bedenime
birikiyor, şekilleniyor... ki tanımıyorum hiç
sanki bir rus çarı
adı rodion romanovich...

ben, bugün, sanki
çekip kapısını birden ruhumun
çıkıp gideceğim
çekip gideceğim

aynada ki bezgin ifadem
hapsolupta o buzdan çerçeveye
arkamdan çığlık, feryat, figan...
...
sırtımda yıllardır taşıdığım
buruk hüzün
asma bahçelerinden toplanıp
serilmiş bir asfaltın kenarına
kuruyor güneşin altında
sanki çözülüyor bugün
çağırmayın sakın beni
aramayın...

soran olursa eğer beni bir gün
engin tarlalarındayım öksüz vadimin...
vadide ki yeşil zambaklarla birlikteyim...
orada, neşeyle açıyorum hergün

18.03.2012