Vadilerin Yüreği

su güçlü
gidebilirsin ardını görmüyor ayakların
dağları paylaştığımız gibi seyredeceğim
gölgeler çekilirken kolla sınırlarını
sana ait yamaca değmesin
ya incinirse vadilerin yüreği

merak edip bize bakan
ve akan duygularına gülümseyip duyan o ağaç
yapraklarla örülü üzüntülerini
sana savurmadan kaçan baharın iyi niyeti adına
dönmeni beklemiyorum

olanları yoğurup suya taş atmakla meşgul bir elim var
diğeri çimenlerde ıslak tadımlar
karınca karmaşası batmalar ve uyuşmalar diyarında
sezgileri aralayıp dudaklarıma konan
birikmiş renklerimiz var

koca bir bütünü parçalara ayırıp
tek tedarikçisi benmişim gibi
sağa sola savruluyor ya rüzgar
ne bencilim
oysa ne kadar iyi niyetli bir orman
küçük küçük uzuyorlar ve batırmıyorlar dallarını gözlerimize
duyun bak demeden aşkın en yücesini

bir de tepenin diğer yamacı var
aynı güzelliklerin yeniden başlaması umuduyla
sevinçler gönderiyorlar
her yaralı dalın gizemli dudağı karışır suya
sudan toprağa ve yeni bir güne
mutluluk koşusu başlar

dönüş hızını bozmadan dünyanın
içindekilerle aklıma gelmeyenler arasında
sıcacık bağlar kuruyorum hepimiz için
ne bir eksik
ne bir fazla
sevgiyle
sevgiden fazla.