Vagon Vagon Raylar

Ve bir gün çıkagelir atlıkarıncalar
oynaşır durur gözlerimin önünde
hafif kaypak biraz da sarı desenli...
sahi, bırakır mı beni geçmişin nağmeleri.

Ucuza kapatılır belkide sararmaz benzi,
kırmızı bir daire içerisine alınırken her hareketi
kim vurduya gider belkide gerek kalmaz ertesine
kıvranır ya gözlerim, dayanmaz böylesine.

"Uçamayan balonlara inat ters düşülmezmiş gerçeğe"
okurken yaşamın yirmibeşinci sayfasından
atlıyorum bir sayfa, düşülsün hafızamdan.

Ne idüğü belirsiz bir kaç müsvedde
arasına iliştirilmiş nihayet, benden habersizce
susmalı mıyım ?
yada konuşursam duyar mıyım?
demeye kalmadan kavuşurum kendime
sahi, unutulanlar birikir mi gözlerimde