Vakarımın Aydınlığında Geceler

Geceleri yürüyorum.
Yoldaşlarımı tanıtıyorum içimde;
Biri ıssız, biri yorgun, biri keyifsiz.
Yürüyorum siyah gecelere
Kuruyorum kuytuların sofrasını
Besliyorum, büyütüyorum istediğim kızımı
Közlüyorum, eritiyorum ateşlerde
Yürüyorum duraksızca, dudaksızca, gecelerde.

Kelimeleri içime ekiyorum
Sonra onları gizlerimle birleştiriyorum
Bilinmeyeni arıyorum...
Gece siyah; yaprak siyah, çiçek siyah, taş siyah
O zaman bilinmeyenler de siyah
İpuçlarını düğümlüyorum avuçlarıma
Dahası sapıyorum en ücra sokaklara

Geceleri sürüyorum
Dar sokaklarda, basamaklarda, yokuşlarda.
Şiirlerimi kanıyorum, gecenin tenine damlatıyorum
Şarkılarımı mırıldanıyorum kulağına usul usul
Yoldaşlarımla sürüyorum
Bilinmeyenleri buluyorum çözüm çözüm, yavaş yavaş
Önümü kesse de birkaç ayyaş
Adam olmalıyım artık, şişelerini kırıyorum

Geceleri yakıyorum, geceleri yaşatıyorum
Aydınlık günlere inat
Onlar sanmasınlar durumum vasat
Bilmezler ben geceleri yürüyorum,
Geceleri sürüyorum,
Geceleri yakıyorum sanat sanat!