Vakit Çok Geç

Yorgun gecelerim,
Birbiri ardına uzanmış
Öylece yatıyor mektupların masamda.
Dokunaklı satırlar içimi acıtıyor her okuduğumda
Ve kaybedişimi çeyrek geçiyor saat.

Aklım inanılmaz derecede bozuk
Ve yorgun gecelerim sensizlikten...
Bahtımın karalığına mı vurmalıyım yoksunluğunu?
Ya da hiç olmadığına mı yanmalıyım?

Söylenecek o kadar çok şey var ki,
Destan olur satırlarım, bir şelale gibi hiç durmaz.
Kaç kez kaybettim seni,
Aramaya kalktığım gecelerimde,
Kaç kez kaydın avuçlarımdan?

Gitmek isterken sen her seferinde...
Durduran neden bendim seni?
Şimdi neden kapımı çalıyorsun bu saatte
Yorgun bir vaziyetle, ağlamaklı gözler ile.
Vakit çok yüreğimin sızısı...

Yetmişlik rakı dindirmez seni bu gece
Yıllar kaybolmaz öyle hemen,
Ve gittiğin günü seyrettirebilirim sana,
Dayanabilirsen gel aç yüreğimi,
Kanat hadi! Yık parçala
Sen yoksun artık orada.
Bulmazsın kendini, hadi kanat yüreğimi!
Bittiyse söyle birkaç sözüm var sana;
Şimdi git, vakit çok geç...


'Gelsende vakit çok geç sevdiğim, kanadı gidişinle yüreğim'