Vakitsiz Karanlık

Gözlerin gözlerime bakınca
Dalıp giderim uzaklara
Şimdi sensiz kaldım odamda
Gel de alışmayı öğret bana

Ben hasretinle yanarken Sen başka ele teslimsin
Ben senden kalanlarla avunurken Sen kaderine emanetsin

Yokluğun sevgilim gibi şimdi
Anca alıştım senden ayrı kalmaya
Ayrılığın yok gibi sanki sebebi
Yalnız bırakma beni bu vakitsiz karanlıkta