Vakitsiz Ölüm
anne hani düşerdim de
bir yerim acırdı
sen de öperdin
hemen geçerdi anne..
yüreğim kanıyo anne
öpsen dururdu değil mi?
ama yoksun anne...
öbür annelere öptürsem
olur mu anne?
anne, annelerde değişmiş
sen gibi değiller anne
anne gibi değiller anne
çocuklarına kardeşliği
sevgiyi öğretmemişler anne
anne
''ölmeden mezara konmak''
ne demek anne?
benim ne hayallerim vardı anne
anne babamın adı devlet miydi?
elim kolum tutmuyor anne
gençliğimi çaldılar anne
anne ben daha,
ben daha çok gençtim değil mi anne...
anne kanatlarımı kırdılar
uçamıyorum...
nereye götürüyolar beni anne
nolursun bişey de onlara
senden korkarlar anne
anne
herkesin günahı kendine yeter derdin
ama öyle bi günah dolandı ki
boyunlarına
bir gün boğacak yılan gibi onları
kravatları...
sarmayın beni bırakın tabutu
ben zaten yokum onun içinde
onun içinde siz varsınız
sizin geleceğiniz...
ağlar gibi görünüp de
gülüşleriniz,
ve diyorum
siz hıçkırarak öleceksiniz...
kader diyenler,
umarım sizin de böyle dolar vadeniz...
guzeldı ayşe tebrıkler
hüzünlü bir şiir
beddua yüklü bir finadi.
tebrikler şairem hüzünler uzak olsun yüreğinden.👍
Ölümün gözünü diktiği bir sevilense eğer, her vakit zamansız gelecektir ölüm...
Kutlarım güzel yüreğinizi ve şiirinizi