Vakt-i Zevâl

Güneş gibi ruhumda zevâl vaktinde battın

Kederin eleğiyle kurşun sözler eledin

Gönlünün cânı benken bağrımdı mutavattın

Ah cân... Kirpiklerinle gözlerine beledin

Dudağının tadını dudağım özler durur

Duygularıma şimdi şiir olur tercüman

Aşk kadını bağrını hasret okuyla vurur

Elif gibi dik duran şu sevdamdır argüman

Aşkı nâme mi ettin bülbül gibi diline?

Sükût şarabı içen söyle nasıl konuşsun?

Gözlerin yaşlı gittin nasıl kıydın gülüne?

Böyle muhkem sevdalar dilden dile mi düşsün?

Ben gibi "güzel bir kız’ sen gibi "bakan oğlan"

Sıcak ve mutlu yuva... Ne hayaller kurmuştuk

Eridim bittim işte yâr hasretime bağlan!

Hani " ayrılık yoktu "hedefinde durmuştuk‏

Bir kûtsi emanânetti sevdan ömürlük bende

Sensizliğe terk şimdi şu musalla taşında

Kıydı bak zalim felek suçum hangi ’neden’de

Yıkansın mı sevdiğin akan o gözyaşında

Ardımdan bir Fatiha elbette okunacak

Öpeceksin alnımdan bir ölüm uykusu bu

Belki göz açmayışım kalbine dokunacak

Firâka boyun büken sevenin öyküsü bu‏‏

Vuslâtı kelam

Mutavattın-Vatan eylemiş

Argüman- Delil

Zevâl vakti - Güneşin gökyüzünün ortasından batıya doğru hareket etme zamanı