Vaktidir
Akıbeti meçhul bir yerde el pençe
Sağır ikindileri ağırlıyorum sabahın köründe
Zaman mekan önemli değil, evrensel işte
Dünden bugüne
Çetelesini tutuyorum nevri dönmüş hayatın
Kaç heveslik har kaldı hıncahınç mezarlığında
Kaç ar tutuştu çırılçıplak
Daha kaç vicdan nefsinden asılacak
Ey! Zulüm
Ölüm var ölüm
Çukurun hazır
Bir parmak çıtlatımı kaldı ömrün
Bekliyorum
Tecellisi yakındır günahsız yağmurların
Bir tek damlası serpildiğinde yüreğime
Adına şiir yazılan yetim çocuklar aşkına
Eğilip secdeye, alnından öpeceğim toprağın
Solacaktır toprağın bağrını kanla sarmış zulmün çiçekleri Belki bir sabah veya öğle ertesi vaktinde gökkuşağı renginden merhamet bitecektir toprakta...
Kavi olsun kaleminiz gönle işlendi şiiriniz. Saygım ile.